“Voor mij is de Regenboog mijn tweede huis.” Jorge neemt een slok van zijn koffie. Naast en tegenover hem zitten mensen die hij nu een jaar kent. Om de twee weken zitten ze hier: aan de stamtafel van hun eigen koffieclub.
Het schaaltje met koekjes wordt doorgegeven. Er klinkt een gerammel van koffiekopjes. Daarbovenuit het vrolijke gepraat. Goed nieuws, slecht nieuws, het weer, de week. Alles komt op tafel. Dan gaat de deur open. “Hé Jouke!”, roept de groep. Jouke lacht verlegen, terwijl hij met open armen door zijn vrienden van de koffieclub wordt ontvangen. “Kom erbij”, zegt Isabel. Jouke, groot van stuk, wurmt zich tussen de tafel en de muur door naar een plek, waar hij met een lach wordt begroet door vaste vrijdagklant Julia. Ze klopt hem op zijn schouder: “Alles goed lieve schat?” Jouke lacht flauwtjes. Het gaat redelijk. Hij slaapt slecht, maar hier knapt hij altijd op.
“Het is hier 365 dagen per jaar kerst”
De koffieclub in West
Met de Regenboog zijn we om de twee weken te gast in de Buurtkamer van Meneer Howard & Co, een stichting die in het leven is geroepen om mensen in de buurt met elkaar in contact te brengen. De Buurtkamer bevindt zich in Amsterdam-West aan de Willem de Zwijgerlaan, maar gezwegen wordt er allerminst. In het eetcafé annex minitheater met kroonluchters, vrolijke tafelkleedjes en kerstverlichting (“Het is hier 365 dagen per jaar kerst”, aldus gastvrouw Marie), klinken geanimeerde gesprekken. “We praten over alles en niets”, zegt Jouke, die zich thuis niet verveelt, maar van zichzelf vindt dat hij zo nu en dan onder de mensen moet komen omdat hij anders verpietert.
Over de drempel
De stamgasten zijn allemaal bekenden van de maatjesprojecten van De Regenboog Groep. Regenboog-collega’s Marije en Deborah zijn er om de mensen over de drempel te helpen. Marije vertelt over het ontstaan van de koffieclub: “Binnen onze maatjesprojecten zien mensen elkaar één-op-één, maar waarom laten we de mensen niet met elkáár kennismaken? Zo is het idee voor de koffieclub geboren. We snappen dat het best spannend kan zijn. Je ontmoet allemaal onbekende mensen in eerste instantie. Daarom bellen we dan altijd even van tevoren: ‘Je komt toch wel?’ ‘Je bent er toch wel bij vrijdag?'"
“Mensen voelen zich gesteund door de koffieclub”
Vertrouwd
“Ik zag er in het begin best tegenop”, bekent Jouke. “Maar wij zijn wel héél blij dat je er bent”, zegt Elly, die vrijwilliger is bij de Regenboog en de spil van de groep. Ze wil net vertellen hoe leuk het is om vrijwilliger te zijn bij de koffieclub als Julia tussendoor komt. Iets met de fotograaf. “Ik wil wel op de foto, maar zonder flits, anders zie ik sterretjes.” Iedereen moet lachen. En dat gebeurt opvallend vaak deze ochtend. Toch komen er ook serieuze onderwerpen op tafel: het overlijden van een dierbare, de slapeloosheid van Jouke. Marije: “Omdat het een vast clubje is en geen inloop, hebben mensen vertrouwen in elkaar en helpen ze elkaar. We hoopten dat het zou werken. En dat doet het. Mensen voelen zich gesteund door de koffieclub.”
Ook dol op koffieklets? Join de koffieclub!
Onze koffieclubs bevinden zich in zes stadsdelen. Hier komt men om de twee weken met een vast groepje samen om wat te drinken en verhalen uit te wisselen. Nu zoeken we vrijwilligers die het leuk vinden mensen te enthousiasmeren uit hun comfortzone te stappen. Ben jij iemand die gemakkelijk een gesprek start en op gang houdt? Alles op de locatie is al geregeld. Jouw aanwezigheid maakt het helemaal af. Ga naar onze vrijwilligersvacatures en meld je aan.
De koffieclubbers (vlnr: Jorge, Elly, Marije, Julia, Jouke en Isabel)