SAMEN MET EEN MAATJE

"Bij kale bomen zei ze een keer: ‘die zijn takkerig’, waardoor ik pas zag hoe mooi ze waren.”

Lilian, maatje van Jantina

Driehonderd kwetsbare, eenzame Amsterdammers staan op onze wachtlijst voor een maatje. De waarde van zo'n maatje? Lees dit korte gesprek met maatjesduo Jantina en Lilian.

Jantina (43) kampt door een ongeluk met concentratieproblemen en psychoses. Elke twee weken gaat zij op stap met vrijwilliger Lilian (51). Samen vertellen zij over hun band. Dit is natuurlijk slechts een voorbeeld. Alle maatjesduo's hebben hun eigen bijzondere verhaal. Je wordt namelijk gematcht op interesses en behoeften.

J: “Ik hou mensen liever op een afstand: te veel prikkels. Maar als ik alleen ben, lig ik vaak alleen maar op de bank, en daar word je depri van.”
L: “Jantina heeft door die prikkelgevoeligheid bijvoorbeeld moeite om met de tram of de bus te gaan.”
J: “Dan denk ik steeds dat mensen naar me kijken en kan ik in paniek raken. Op zo’n moment wil ik vluchten, naar mijn eigen veilige thuis.”
L: “We kennen elkaar nu twee jaar. In het begin maakten we voorzichtig een wandelingetje, niet te ver weg. Nu gaan we zelfs naar de markt en het strand. Als ik door de ogen van Jantina naar de wereld kijk, waardeer ik het leven meer. Zij ziet de dingen heel scherp en op een eigen manier. Bij kale bomen zei ze een keer: ‘die zijn takkerig’, waardoor ik pas zag hoe mooi ze waren.”
J: “Misschien komt het omdat ik weinig buiten ben. Dan zie ik gelijk alles wat mooi is.”
L: “Jantina leeft helemaal in het moment: heel wijs. Als ik anderen spreek, zijn ze vaak bezig met wat gisteren is geweest of morgen gaat komen.”
J: “Ik vergeet vaak wat er meer is dan vandaag. Al dat denken zou me alleen maar afleiden. Ik moet me goed concentreren op waar ik mee bezig ben. Anders word ik onrustig.”
L: “We nemen elkaar zoals we zijn. Ook hebben we allebei de bodem geraakt in het leven. Dat bindt ons. We veren samen verder omhoog en laten elkaar niet los.”
J: “Lilian is de vriendin die ik nooit heb gehad.”