placeholder
Alle projecten

Oekraïne opvang

In februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen. Kort daarna kwamen de eerste Oekraïense vluchtelingen aan in Amsterdam. De Regenboog zag hun behoefte en ging aan de slag.

De Regenboog Groep opende begin 2022 vrijwel meteen de eerste noodopvangplekken in Amsterdam. In de noodopvang werden toen en worden nog steeds de eerste zaken geregeld die nodig zijn voor een verblijf in Nederland. Denk daarbij aan een BSN-nummer, een verblijfsbewijs, de inschrijving in de basisadministratie, een school voor de kinderen, een bezoek aan een huisarts, begeleiding naar werk of de vaccinaties van huisdieren.

De oorlog gaat minder snel voorbij dat iedereen zou willen en daarmee duurt het verblijf van de vluchtelingen in Nederland voort. Naast de noodopvang zijn er inmiddels semi-permanente plekken geopend voor de Oekraïners. Daar zijn de bewoners zelfstandiger en kunnen ze bijvoorbeeld zelf koken. 

De Regenboog Groep beheert een wisselend aantal plekken. Begin 2024 gaat het om ongeveer 1500 mensen verspreid over 9 locaties in Amsterdam en Weesp. 

Vluchtelingen die een plek in Nederland zoeken moeten zich melden bij de één van de landelijke aanmeldlocaties. Van daaruit krijgen ze een plek toegewezen. De Regenboog Groep beslist daar niet over.

placeholder

De crisisopvang vind ook plaats op cruiseschepen.  

Verhalen

Lees hier wat wij allemaal meemaken en wat ons in beweging brengt
placeholder

Opvang Oekraïners: bijna helft is kind...

In Amsterdam vangen wij in samenwerking met de gemeente en de hulpverlenende organisaties HVO-Querido, het Rode Kruis en het Leger des Heils de Oekraïners op die hier een onderkomen zoeken. Deze mensen - heel veel moeders met kinderen - moesten hun land in oorlog ontvluchten. Regenboog-directeur Hans Wijnands: “Bijna de helft van de vluchtelingen is kind.” Samen met de andere partijen gaat De Regenboog Groep over de coördinatie en uitvoer van de opvang van Oekraïense vluchtelingen in Amsterdam. Wij runnen sinds vrijdag 4 maart de opvanglocatie in het Savoy Hotel in de Amsterdamse Pijp, waar wij 105 mensen opvangen. Op korte termijn zullen er meer Regenboog-locaties bij komen*. De verwachting is dat we de komende weken in ieder geval voor 500 tot 600 gevluchte Oekraïners de opvang zullen verzorgen. De maaltijden voor de 105 Oekraïense vluchtelingen in het Savoy Hotel worden per maandag 14 maart verzorgd door KLUTS, onderdeel van ons sociaal werkbedrijf De Derde Schinkel (voor Amsterdammers met psychosociale problemen). * (08/04/'22: lees hier over onze opvolgende opvanglocaties - op twee boten, in een leegstaand schoolgebouw en in een hotel) Zoals jij en ik, maar zwaar ontredderd De Regenboog Groep runt dus een opvang voor oorlogsvluchtelingen in een hotel. Onze directeur Hans vertelt er wat meer over: “De mensen die hier worden opgevangen, zijn ´gewone´ mensen die in de Oekraïne een ´gewoon´ leven aan het leiden waren. Zij zijn zoals jij en ik, maar dan zwaar ontredderd en verdrietig. Ze hebben in korte tijd heel veel meegemaakt. Voor deze mensen is het verschrikkelijk dat ze naar een vreemd land moesten, weg uit hun hevig in oorlog verkerende vertrouwde omgeving, hun geliefden achterlatende.” Leven oppakken Hans vervolgt: “In het hotel bieden wij een veilige basis die in de eerste levensbehoeften voorziet, dus: onderdak, eten en een warme douche, en daarnaast waar nodig natuurlijk maatschappelijke en psychische hulp en gewoon een luisterend oor. Deze eerste periode staat in het teken van op adem komen, voor zover dat kan, want de mensen checken natuurlijk continu het nieuws. Verder ligt onze taak vooral in het begeleiden en ondersteunen van het zelf oppakken van hun leven. Want als wij voor deze mensen -die hun leven ‘gewoon’ op orde hadden- gaan zorgen, is dat gek. Daarom willen we stimuleren dat er in het hotel een community ontstaat. Hierin kan iedereen wat. Iedereen heeft een beroep, specifieke kennis of bepaalde kwaliteit en kan daarmee van waarde zijn. Eerst binnen die community en het liefst daarna ook snel daarbuiten. Dat begint vanaf volgende week voor een deel van de mensen met zelf boodschappen doen en eten koken bijvoorbeeld.” Paraat Samen met de gemeente en de andere hulpverlenende instanties zijn wij nu hard op zoek naar meer locaties. De Regenboog Groep staat klaar om de opvang op de komende locaties te verzorgen (update 08/04/'22). Wil jij ook iets doen? Voor de 500 tot 600 vluchtelingen die wij gaan opvangen, krijgen wij geld van de gemeente, maar dit zal niet alle kosten dekken. Om al het benodigde te kunnen doen en in te kunnen springen op de acute noden hebben wij meer financiën nodig. Dit geld gebruiken we gedurende de periode van opvang alleen daar waar het op dat moment écht hard nodig is voor de mensen. Help ons hiermee. Benodigde spullen Wij hebben al zo ontzettend veel spullen gekregen. Daarvoor willen wij alle lieve donateurs die daaraan hebben bijgedragen enorm bedanken. Als er specifieke spullen of vrijwilligers nodig zijn, plaatsen wij hiervoor oproepen op onze social media-kanalen, met daarbij de betreffende (inlever)locaties. Gelieve alleen de spullen te brengen die we vragen en niet zomaar naar de locaties waar de vluchtelingen verblijven te komen. Rust is nu heel belangrijk voor deze mensen. Onze dank is groot.
...
placeholder

Het reilen en zeilen van een opvang voor Oekraïense vluchtelingen...

´Een bezoek aan een van onze opvanglocaties´ Jola Gosen; 28 maart 2022. Als ik het oude schoolgebouw binnenkom, loopt een gezin -vader, moeder en allebei een kleintje op de arm- zoekend rond. “Do you have a buggy for us?” “Yes, over there, at the entrance, you can pick one”, zegt de beveiliger, wijzend naar een zestal kinderwagens. Hij voegt er met een vrolijke knipoog aan toe: “Do you wanna take a test drive?” Het stel lacht vriendelijk, maar blijft gelaten. Dit typeert de algehele sfeer bij opvanglocatie de ‘Oude Kleine Kapitein’, genoemd naar de basisschool die er eerst zat. Met man en macht werkt men hier nu aan een veilige, huiselijke plek voor Oekraïense mensen, die enorm dankbaar zijn, maar liever ergens anders waren geweest, namelijk: thuis … Dan lijkt gelatenheid logisch, en is een lach knap.   De Oude Kleine Kapitein In schoolgebouw de Oude Kleine Kapitein zijn honderdtien opvangplekken gecreëerd voor Oekraïners gevlucht voor het oorlogsgeweld in hun land. Ik, Communicatiemedewerker van de Regenboog, heb er een week na opening van de opvang een afspraak met Daphne. Zij is normaal locatiehoofd van ons inloophuis Blaka Watra, maar die rol heeft ze even gedag moeten zeggen. Nu runt zij deze vluchtelingenopvang en is ze steeds -samen met twee anderen- betrokken bij de opstart van nieuwe door de Regenboog te verzorgen opvanglocaties voor Oekraïense vluchtelingen. In totaal vijf nu. Wat komt er allemaal kijken bij zo’n opstart? Daphne: “Je begint met het samenstellen van een team. Dat betekent onder andere een hoofd aanstellen en medewerkers en vrijwilligers verzamelen. Er dient altijd een minimum aantal bhv’ers per locatie aanwezig te zijn, dus daar moet je ook rekening mee houden. Bij ons zijn daarom heel veel mensen de BHV-cursus gaan doen. Je regelt de faciliteiten -zoals waar het eten vandaan komt- en je vraagt het ‘opstartpakket’ aan bij het secretariaat. Daarin zitten dingen als een laptop, telefoon, perforator, stiften, blocnotes, post-its, sleutelhangers, én zelftesten natuurlijk.” "Toen bleek Oekraïense doventaal heel anders te zijn dan Nederlandse doventaal. Daar loop je dan toch tegenaan." “Verder benader je een kraamzorg en koppel je een huisarts aan de locatie. De meeste mensen willen graag meteen een dokter zien. Dat geeft misschien een gevoel van veiligheid, dat alles oké is. Vaak hebben mensen ook medicatie nodig." Daphne vervolgt: "Je zorgt ervoor dat er lakens op de bedden liggen, zodat deze bij aankomst gelijk kunnen worden opgemaakt. En er zijn áltijd onverwachte dingen. Hier was het pand bijvoorbeeld niet op tijd af, waardoor de klussers nog met hun slijptol in het puin stonden te wroeten, toen de eerste bewoners aankwamen. Ook kwamen er opeens veel dove mensen, dus regelden wij een doventolk. Toen bleek Oekraïense doventaal heel anders te zijn dan Nederlandse doventaal. Daar loop je dan toch tegenaan."   Huisduif Bij de Oude Kleine Kapitein kunnen gezinnen mét hun huisdieren verblijven. Dit levert volgens Daphne soms grappige situaties op. "Zo werd ik bijvoorbeeld vanuit de centrale instroomlocatie gebeld: ‘er staan hier mensen met een duif, mogen die ook komen?’ Ja hoor, kom maar op. Dus nu hebben we honden, katten en zelfs een huisduif!”, zegt Daphne lachend. “De Dierenambulance -waar we overigens heel veel van hebben gehad- bracht een vogelkooi en klaar. Verder moeten al die dieren worden gevaccineerd door een dierenarts. Dat hebben we hier ook moeten regelen.”   Wat doe jij nu op een gemiddelde dag? Op het moment dat ik deze vraag stel, komt er een vrijwilliger naar Daphne toe om haar te wijzen op de steeds groter wordende plas water op de stoep voor het gebouw. Daphne: “Omdat de pomp kapot is, moet het vieze water vijf keer per dag worden afgezogen, anders overstromen de toiletten. Ze hadden al geweest moeten zijn.” Ze pakt haar telefoon om te bellen en loopt even weg. Als ze terugkomt zegt ze: “Maarrum, alle losse eindjes aan elkaar knopen.” Het is het antwoord op de vraag wat ze op een gemiddelde dag doet. 98 telefoontjes en 27 appgesprekken Daphne gaat verder: “Laatst heb ik een keer geteld en kwam ik op één dag op achtennegentig telefoontjes en zevenentwintig verschillende appgesprekken.” Terwijl ze dit zegt, loopt een bewoonster op ons af: “Water is coming out.” De Oekraïense vrouw heeft haar handen in de lucht, maar lacht nog wel. Daphne: “I think they are on their way”, en ze pakt de draad weer op in haar verhaal. Nét als ze vertelt dat er ook veel contact is met de wijkagent, komt er een busje voorbij rijden van waaruit twee agenten enthousiast naar haar zwaaien. “Hey, toevallig.” We moeten er allebei om lachen. Op de vraag of het haar ook nog lukt wat uitgebreider met de Oekraïense mensen te praten hier, dempt de altijd geïnteresseerde, goedlachse Daphne een beetje. “Ik heb gewoon geen tijd om dat écht goed te doen en dat vind ik heel jammer. Dat doen de medewerkers en vrijwilligers meer, en als zij dan iets niet weten, komen ze bij mij.”   Wat doen de vrijwilligers hier allemaal? Daphne: “We hebben vrijwilligers voor het keukenwerk, het halen van boodschappen …” Alsof iemand ermee speelt, komen twee opgewekte heren haar op dat moment een pinpas teruggeven. Het zijn buurtbewoners Hisko en Jelte die al snel bij de komst van de vluchtelingenopvang op het Java-eiland aanboden te helpen en dus nét de boodschappen hebben gehaald. Hisko: “Ik had een project af en leefde totaal hedonistisch, waardoor ik dacht: ‘laat ik wat terugdoen!’” Prachtig natuurlijk, waarop Daphne direct vervolgt: “Er is ook altijd wel wat te doen voor vrijwilligers: spullen uitsorteren, tolken, mensen aandacht geven door een praatje te maken, een luisterend oor te bieden of een spelletje te spelen … Bij de receptie zitten vrijwilligers … én veel vrijwilligers doen iets speciaals, zoals yogales geven bijvoorbeeld." Een bewoonster die meubelmaakster is, wordt betrokken bij het inrichten en aankleden van het gebouw "Wat ook mooi is om te vertellen, is dat het Thuishaven Collectief nu alles aan het aankleden is, hier in het schoolgebouw. Zij komen continu met spullen: planten, kleden, lampen, schilderijen … En achter het gebouw hebben ze een werkcontainer ingericht om zelf dingen te maken. Hier betrekken ze een bewoonster bij die meubelmaakster is. Daar kwamen we toevallig achter toen er tafeldelen werden gebracht. De bewakers, brandwachten én jongens van het team stonden er allemaal bij te ‘koekeloeren’ en wisten niet wat ze ermee aan moesten. Toen kwam die dame en had zij die tafels in een mum van tijd in elkaar.” Daphne lacht er tevreden bij. “Nu maakt ze bouwtekeningen voor het opknapteam. Echt zó leuk!” Zou je verder nog graag iets willen delen? Daphne: “Ik vind het vooral aangrijpend als mensen alleen komen, zonder familie. Dan vraag ik me af hoe dat kan. Zo is een dove jongen hier helemaal alleen. Wat moet dat een moeilijke reis zijn geweest voor hem. Iets wat ik mooi vind, is dat de bewoners van alle opvanglocaties heel veel meehelpen. Met sjouwen, koken, schoonmaken, klussen en noem maar op ... Een vrouw die kapster is, voorziet nu iedereen van een knipbeurt hier."   "Én iets grappigs: ´een dag is geen dag zonder soep voor Oekraïners´ en dan heb ik het niet over zo’n groen zakje. Elke dag na de boodschappen, maken een paar vrouwen soep voor het hele huis. Die is dan voor de volgende dag, want dan smaakt ´ie lekkerder. Dat doen ze héél graag, anders krijgen ze van ons een broodje kaas.” Daphne lacht erbij, het zijn mooie cultuurverschillen. De bewoners en het contact met elkaar En het verdere contact tussen de bewoners? Elke locatie heeft een bewoners-appgroep waarin allerlei dingen worden afgesproken. Bij de informatiebijeenkomsten van maatschappelijk werk zit iedereen bij elkaar. "En in de eetzaal zie je ook wel wat ontstaan tussen mensen en groepjes", vertelt Daphne. Maar de behoefte ligt meer ergens anders.   Toekomstperspectief in duigen De Oekraïners willen vooral graag werken. Daphne: "Schoonmaken bieden ze bijvoorbeeld heel veel aan. Maar ja, daar moet wel het een en ander voor in orde zijn. En praktische zaken -zoals het verkrijgen van een burgerservicenummer en leefgeld- komen nu eenmaal wat langzaam op gang. Hierdoor stagneert de integratie ook iets. Dit is waar de mensen gestrest over zijn: dat ze opeens een leven moeten opbouwen zonder geld. Hun toekomstperspectief is compleet in duigen gevallen en dan ben je ook nog eens in een land waar je de taal niet spreekt. De bijeenkomsten van maatschappelijk werk zijn hier heel waardevol voor.” Rennen, vliegen, springen ... We zitten op een muurtje voor het gebouw te kletsen. Een plek waar we dus makkelijk kunnen worden onderbroken. “Zijn jullie van de Regenboog?” Er staat iemand van het Leger des Heils voor ons neus. “Oh ja ...”, zegt Daphne. “Zij komen een gezin brengen dat met hun hond niet in de opvang mocht waar ze zaten. Even regelen.” Ze gaat naar binnen. Bij terugkomst spreekt een buurtbewoner haar meteen aan: “Mijn broer is overleden en hij had een tafeltennis- en voetbaltafel. Zaterdag kan ik vervoer regelen. Is dat wat?” “Ja, graag!”, hoor ik Daphne enthousiast zeggen. “Op de boot hebben we ook een tafeltennistafel staan en daar wordt heel veel gebruik van gemaakt.” Als deze lieve weldoener met duidelijke emotie in zijn ogen nog niet op de fiets zit, komt Tanja van het Thuishaven Collectief gezellig een praatje met ons maken. Ze vertelt dat ze met alles wat ze doen, anticiperen op wat de mensen daadwerkelijk nodig hebben hier. Klinkt goed, maar voordat we verder kunnen praten, rent Daphne op haar slippers achter een vrachtwagentje van kringloopwinkel Rataplan aan: “Hier, hier, hier!”, roept ze. Ze zwaait erbij. De wagen was namelijk al drie keer voorbij komen rijden zonder de opvang te spotten, ook daarvan was Daphne in de tussentijd telefonisch op de hoogte gesteld.   Een school en een schip Nadat we de meubels van de kringloop met de mensen van het Thuishaven Collectief en een groepje bewoners hebben uitgeladen en in een treintje naar de juiste plek hebben gekregen, vraagt een vrijwilliger aan Daphne of er zich ook een psycholoog onder de groep vrijwilligers bevindt. Daar wordt namelijk om gevraagd. Daphne geeft aan dat zo even te regelen met de persoon in kwestie en vertelt mij onder de basketbalnetten in de oude gymzaal waar we tijdens de rondleiding zijn aangekomen dat het ontbijt en de lunch hier zijn en het avondeten 's avonds tussen zes en acht op de Bellini-boot is.   Cruiseschip Bellini* ligt slechts een paar honderd meter van het schoolgebouw af en hierop wordt ook een vluchtelingenopvang gerund door de Regenboog. Er verblijven honderdzestig Oekraïners. Samen met de honderdtien plekken in het schoolgebouw, biedt Java-eiland dus plek aan 270 vluchtelingen. Daphne en ik komen erachter dat we de zes op de klok inmiddels ruimschoots zijn gepasseerd en gaan dus meteen maar even naar de eetzaal op de boot toe. * Dit schip is op vrijdag 6 mei om capaciteitsredenen omgewisseld met hotelschip Carissima (Bellini ligt nu in Zaandam voor vluchtelingenopvang via het COA en Carissima bij Java-eiland voor onze opvang)   Eindelijk Als we buiten komen, ziet Daphne dat ze nog steeds niet zijn geweest om het water af te zuigen, waarop ze haar telefoon weer pakt. Bij de receptie van de boot grijpen een medewerker en een vrijwilliger hun kans Daphne even te spreken over waar, welke was, door wie moet worden gedaan en nog iets over lakens. Daarna eten we samen de pasta met tomatensaus en de salade die deze avond het menu uitmaken van de Oekraïense vluchtelingen op Java-eiland. Het eten is gemaakt door 50/50 van het Leger des Heils, onze eigen sociale firma KLUTS én een ploegje van een kok met wat medewerkers alhier. Zij verrijken het aangeleverde waar nodig en maken het tot een lekkere combi. Na het eten komen we terug bij de Oude Kleine Kapitein en zien we dat het water eindelijk is afgezogen … Als bezoeker zie je alleen de gelatenheid waarachter alles schuilgaat. Hier krijgt ontheemd betekenis. De sfeer in de vluchtelingenopvang Gelaten is het enige juiste woord dat in me opkomt. Mensen hebben huis en haard achtergelaten. Zij komen ergens waar elke bewoner net als zij uit Oekraïne komt, maar kennen elkaar nog niet. Het zijn vreemden van elkaar. In een vreemd land. Waar ze de taal niet spreken. De Gewoontes niet kennen. En waar ze eigenlijk niet hadden willen zijn. Zij hebben huis en haard achtergelaten, niet wetende wat er nog van over is als ze ooit teruggaan. Zij hebben familie, vrienden en geliefden achtergelaten, niet wetende of ze hen ooit nog terugzien. Ze kunnen nog niet zoveel. Werk, studie, geld, hebben ze niet. Sommigen zitten bij elkaar. Maar velen dwarrelen of hangen rond, alleen of met kinderen, het nieuws op hun telefoon checkende. Ontheemd krijgt hier betekenis. Wat moet je ook? Opeens ben je ergens en wil je heus iets opbouwen, maar het liefst wil je snel terug. In ontreddering wat rust en acceptatie vinden, elkaar leren kennen, én de omgeving. Het kost tijd. Hier geen uitzinnigheid in welke vorm dan ook: niet in gelach, grappen of feestelijkheden. Evenmin in drama of gehuil. Er wordt natuurlijk wel veel gehuild. Er zijn zorgen. Er is verdriet en trauma. Maar als bezoeker zie je alleen de gelatenheid waarachter alles schuilgaat … Tekst & fotografie: Jola Gosen              
...
placeholder

Opvang Oekraïense vluchtelingen ...

Begin maart begonnen wij met het verzorgen van vluchtelingenopvang in het Savoy Hotel in de Amsterdamse Pijp. Binnen een maand zijn daar vier opvanglocaties bijgekomen: een cruiseschip bij en een leegstaand schoolgebouw op Java-eiland, een boothotel aan de NDSM-werf, én een hotel in Diemen. Op het cruiseschip kunnen 160 mensen verblijven, in het schoolgebouw zijn 110 opvangplekken gecreëerd, op boothotel Botel kunnen 180 tijdelijke bewoners terecht, en in het hotel in Diemen 80 mensen. In totaal zijn dit 530 opvangplekken, bovenop de 105 plekken in het Savoy Hotel. Zo kan De Regenboog Groep opvang bieden aan in totaal 635 Oekraïense vluchtelingen. Java-eiland In tegenstelling tot berichtgeving van verschillende media worden er op het cruiseschip geen kinderen en ouderen opgevangen. Dit in verband met de veiligheid. De mensen die hier verblijven, hebben een kamer met eigen badkamer. Ook is er op de boot een kantine waar kan worden gegeten. Op maandagmiddag 14 maart was het schip gereed en zijn de eerste gevluchte Oekraïners met bussen gearriveerd. Een week later, op maandag 21 maart, kwam daar de opvanglocatie in leegstaand schoolgebouw De Kleine Kapitein bij. Een sobere plek waar we met man en macht hebben gewerkt om het er leefbaar en wat huiselijker te maken voor de mensen.   Botel Op 28 maart was Botel -een hotel op een boot aan de NDSM-werf- helemaal in paraatheid gebracht om daar vanuit De Regenboog Groep de grootste groep (180!) Oekraïense vluchtelingen op te vangen.   Hotel Via Amsterdam (Diemen) Vrijdag 8 april kwam Via Amsterdam er als vijfde opvanglocatie bij voor ons. Dit hotel in Diemen heeft een totale capaciteit van 900 slaapplekken, waarvan er 80 beschikbaar zijn gesteld aan gevluchte Oekraïners. Deze zijn verdeeld over tien 8-persoonskamers. De andere 820 plekken zijn voor reguliere gasten. Hotel Via Amsterdam bevindt zich officieel in Diemen, maar ligt tegen Amsterdam-Zuidoost aan, op loopafstand van metrostation Venserpolder. Het voelt hier dus best wel als Amsterdam.
...

Welkom bij De Regenboog Groep

Wij plaatsen cookies voor de werking en verbetering van deze website. Daarnaast gebruiken wij en onze partners tracking cookies op onze site om websiteverkeer te analyseren. Klik op Ja om hiermee akkoord te gaan. Lees ons cookiebeleid.