Verslavingscoach uit eigen ervaring

Ervaringsdeskundigheid is een groot goed bij De Regenboog Groep. Want wie het klappen van de zweep kent, kan – als hij of zij er klaar voor is – ook mensen die nog niet zo ver zijn op gang helpen. Het derde verhaal, waar je woorden voor kunt doneren op www.uitdeeenzaamheid.nl, is geschreven door Klaas Boomsma. Zijn verhaal gaat over hoe het met hem af had kunnen lopen als hij niet van zijn verslaving was afgekomen. Dit thema staat natuurlijk zeer dicht bij de mensen van De Regenboog Groep. Zo ook bij Jovanka, medewerker bij De Regenboog Groep. Zij schreef haar eigen verhaal over de ervaring en hoe ze haar overwonnen verslaving uiteindelijk kon inzetten in haar werk om anderen te helpen. Dit verhaal schreef Jovanka voor ons kwartaalblad Meeleven, met als thema 'De Nacht'. De nacht is mooi? "Het zwart en de eenzaamheid van de nacht is een mooie metafoor voor mijn periode van verslaving. Letterlijk, omdat mijn leven zich gedurende tien jaar bij nacht en ontij afspeelde. En figuurlijk, omdat… Nou ja, dat hoef ik niemand uit te leggen. Deze episode uit mijn leven zou een mooie brug zijn naar het thema ‘De Nacht’, toch ga ik het niet over deze periode hebben. Ik wil liever iets vertellen over hoe ‘de nacht’ en de strijd om daar ‘een dag’ van te maken, twintig jaar na dato nog steeds invloed heeft op mijn leven. En wel op een geheel onverwachte manier. Ik ben in de gezegende omstandigheid dat ik mijn verslaving achter me heb kunnen laten en alsnog een sterk en solide leven op heb kunnen bouwen. Ik heb kinderen, een uitgebreide vriendenkring, een prachtig huis en een leuke baan. Eigenlijk een heel normaal leven. Toch is dat voor mij niet zo normaal. Doordat ik dakloos ben geweest, ben ik nog dagelijks dankbaar voor het feit dat ik een dak boven mijn hoofd heb. Doordat ik zo afhankelijk ben geweest en een tijdlang geen hoop meer had ooit nog onderdeel van de maatschappij uit te maken, ben ik apetrots op mezelf dat ik nu op alle fronten onafhankelijk ben. Doordat ik mijn lichaam zo verwaarloosd heb en in de veronderstelling was dat ik als ‘straf’ waarschijnlijk kinderloos zou blijven, ben ik nog steeds perplex dat ze er zijn: die prachtige jongen en meid. En dan zwijg ik nog over alle lieve nieuwe vrienden die ik heb gemaakt, down the road en alle oude vrienden die zo gul hun vertrouwen in mij hebben hersteld. Voor mij is niets vanzelfsprekend...  ...en ik bezie alles nog steeds met verwondering en het gevoel dat ik een enorme bofkont ben. Ik tel mijn zegeningen, omdat ik maar al te goed weet hoe hard en meedogenloos het leven kan zijn. Wat ik maar wil zeggen is dat soms het diepste zwart van de nacht juist glans aan de dag kan geven. Inmiddels werk ik dankzij mijn roerige verleden bij De Regenboog Groep. Ook daar geeft mijn verleden me dus weer iets. Maar nu kan ik ook iets teruggeven! De cirkel is rond.   De kracht van ervaringsdeskundigheid Wat ik als één van de grootste krachten van onze ervaringsdeskundigheid zie, is de inspiratie die het kan geven aan mensen die nog dagelijks worstelen met hun verslaving en de bijbehorende shit. Dat het wel degelijk mogelijk is om alsnog iets moois van je leven te maken. Wat ook een pré is, is dat ik onze doelgroep heel goed snap. Ik begrijp de charme van het gebruik en de vrijheid van het niet hebben van verantwoordelijkheden als geen ander. Verslaving kent namelijk ook een lichte en een donkere kant. Dat maakt stoppen vaak zo moeilijk. Uiteraard probeer ik mensen ervan te overtuigen dat stoppen de moeite waard is en het leven prachtig mooi. Gelukkige combi Helaas lukt dat niet altijd en zie ik ook heel goed waarom. Het heeft met geluk (een onderdeel daarvan is de ‘gunfactor’), persoonlijkheid (zonder oordeel) en omstandigheden te maken. De meeste deelnemers aan ons traject zijn niet in het bezit van een gelukkige combi van deze drie factoren. Als het niet lukt om iemand structureel weer op de been te helpen, dan is het zaak te roeien met de riemen die je hebt. Het leven, zoals het is, zoveel mogelijk glans te geven. Een geintje, een knuffel, een luisterend oor, de nodige ondersteuning en een beetje veel liefde kunnen áltijd wat licht in de duisternis brengen. Zo, nou is het wel mooi geweest met de metaforen. Ik ga genieten van mijn dag!" Jovanka de Boer is ambulant dagcoördinator voor De Regenboog Groep in Amsterdam Noord. Ze werkt vanuit Huis van de Wijk De Meeuw aan het project ‘Team Up’, voor mensen die herstellen na hun verslaving. Dit verhaal verscheen in Meeleven 4 van december 2017, fotograaf Aatjan Renders fotografeerde Jovanka ook voor de cover, om zijn interpretatie op het thema 'De Nacht'  te visualiseren.  Fotografie: Aatjan Renders 

Wist je dat het vandaag 'Dump je goede voornemens' -dag is? Maar hoe vaak heeft een verslaafde goede voornemens? Sanne (47) kan het na twintig jaar intensief gebruik wel vertellen: “Op 1 januari stoppen met coke slaat nergens op; dan staat de gemiddelde cokeverslaafde nog hartstikke strak!”

Heleen (34) is lang verslaafd geweest. Nu steunt ze mensen met een verslaving. Dit doet ze bij De Regenboog Groep. Ze is een scherpe luisteraar en hekelt stappenplannen. “Advies geven heeft naar mijn inzicht niet zo veel zin, want mensen weten vaak zelf al heel goed wat juist voor hen is en wat niet. Goed luisteren is veel belangrijker. Mensen ruimte geven."