Kunstenaar Frans Willebrands (69) heeft zo’n 12.000 platen in de kast staan. Hij praat er graag over. Bij voorkeur met zijn Regenboog-maatje Frank le Coultre (68), ook een muziekliefhebber. Eens in de twee weken spreken ze af.
“Wat vind jij nou het beste concert waar je ooit bent geweest, Frank?” Frank hoeft niet lang na te denken: “De Stones, Hyde Park, Londen, 1969. Later heb ik ze nog in Paradiso gezien.” “Daar heb ik nog voor de deur gestaan”, zegt Frans ietwat beteuterd, “maar ik kwam er niet in. Ik heb ze wel gezien in Rotterdam. Tien jaar geleden.” “Nee joh, dat is veel langer geleden”, corrigeert Frank op zijn vriendelijkst. “Volgens mij is dat wel dertig jaar geleden, als het niet nóg langer is.”
De bekende time flies-verzuchting vult de kamer. Na een korte overpeinzing begint Frans lachend over een goede grap die Mick Jagger tijdens hun laatste optreden in Nederland maakte. De stemming gaat van vrolijk naar nog vrolijker.
Frank Zappa
Op tafel staat een lege theemok. Het water staat op. Maar de thee komt niet. Zodra Frans over muziek praat, vergeet hij alles. Op zijn veertiende kocht hij zijn eerste lp’s: The Rolling Stones, The Who, The Byrds. Frans houdt van alle muziek door elkaar, inclusief de muziek van nu. “Je hebt op dit moment zo’n hit: Multicolor. Vind ik een heel leuk nummer.” Generatiegenoot Frank zegt het even niets. “Van Son Mieux”, verduidelijkt Frans. “Stonden laatst op Pinkpop. Te gek.”
Frans luistert regelmatig naar muziek. Zijn stemming van het moment bepaalt zijn muziekkeuze. “Creatief wil het nog weleens helpen om muziek te luisteren van Frank Zappa. James Brown is weer goed als je noeste arbeid moet verrichten in je atelier. Ik ben beeldhouwer en afgestudeerd als glasvormgever. Dat is zwaar werk.”
Bubbel
Uit het niets komt Robert Palmer ter sprake. “Daar heb ik een hele mooie hoes van. Moet je kijken. Toch veel mooier dan die cd-hoesjes”, zegt Frans, terwijl zijn maatje Frank de hoes omhoog houdt. Erop prijkt een blote dame in de stijl van Frans’ kunst, die vrolijk doorbabbelt: “Ik vind het geluid van cd’s veel minder goed. Maar dankzij de opkomst van de cd heb ik wél mooi mijn verzameling kunnen uitbreiden. Iedereen deed ineens al zijn platen weg. Op Koninginnedagen kwam ik met hele stapels thuis.”
De muziekcolleges van Frans bevallen Frank uitstekend. Hij klopte aan bij de Regenboog om uit zijn bubbel te treden. “Ik was net met pensioen en dan ga je je leven weer opnieuw invullen. Ik teken en schilder graag en maak zelf muziek, maar dan zit je toch in je eigen wereldje. Ook wilde ik iets maatschappelijks doen.” Nou, bij de Regenboog zoeken we altijd maatjes. Frank meldde zich aan en vond er Frans. “Kunst en muziek. Dat sprak me meteen aan toen ze over Frans vertelden. We spraken af en er was meteen een klik.”
Kreeft
“We zijn allebei kreeft”, zegt Frans, alsof dat de vriendschap verklaart. “En we zijn allebei een beetje een stotteraar. Toen ik opgroeide was het echt bar en boos en kreeg ik stottertherapie, maar ik heb niet het idee dat het veel hielp.” “Je groeit eroverheen”, zegt Frank in een van de schaarse momenten dat hij aan het woord komt. Frans kletst graag. Hij is allang blij dat hij zijn verhaal kwijt kan. Vandaar dat hij zich bij De Regenboog Groep meldde. “Eenzaamheid is een groot woord”, zegt Frans, “maar ik woon alleen en zocht iemand om een beetje tegenaan te kunnen praten. Doordat ik MS heb, is mijn wereld wat kleiner geworden. En Frank houdt ook van muziek.” Er volgt weer een onderonsje. “De Swinging Soul Machine, weet je nog Frank? Ik word blij als hij er is.”
Collages
Ook praten ze graag over kunst. Frans heeft de Rietveld Academie gedaan. Hij maakt beelden en collages in sixties-stijl. Glaskunst gaat door de hoge kosten ervan niet meer. En exposeren is lang geleden, maar wel weer de bedoeling. “Toen ik nog exposeerde, kon ik mijn rekeningen ook vaak niet betalen hoor. Het kunstenaarschap is armoe natuurlijk. Toch heeft het mijn leven verrijkt. Net als de muziek. Maar, heb je nou al thee gehad ...?”
De kunst van Frans is te koop. Interesse? Benader hem via Instagram: franswillebrands (instagram.com/franswillebrands/).
Tekst: Nicolline van der Spek I Fotografie: Merlijn Michon