De Regenboog Groep geeft taalles achter de voordeur
Laaggeletterdheid leidt tot isolement. Maar wát als je geen taalles kunt volgen omdat je de deur niet uit kan? Een grote groep anderstalige geïsoleerde vrouwen mist de boot. Vrijwilligers van De Regenboog Groep bellen aan voor taalles aan huis. Dat werpt zijn vruchten af.
"Eindelijk begrijp ik het huiswerk van mijn kind, horen we terug van de vrouwen die we taalles geven. Of we horen dat iemand voor het eerst met de tram is geweest." Aan het woord is Sanne Berlemon, werkzaam als regiocoördinator bij Amsterdams Buurvrouwen Contact. Samen met collega Summar Swidan koppelt ze vrijwilligers aan anderstalige vrouwen, die niet buiten de deur taalles kunnen volgen. De vrouwen spreken geen Nederlands, zijn soms zelfs analfabeet. Ze zijn aan huis gebonden door kleine kinderen, alleenstaand of met partner. De kinderen gaan nog niet naar de voorschool en geld voor opvang is er bijvoorbeeld niet. Voor deze vrouwen springt Amsterdams Buurvrouwen Contact, sinds kort onderdeel van De Regenboog Groep, in de bres.
De wereld leren kennen
Thuiszitten zorgt voor een spiraal aan problemen: eenzaamheid, afhankelijkheid en allerlei psychische problemen. "We komen het allemaal tegen", aldus Summar Swidan, stagebegeleider bij Amsterdams Buurvrouwen Contact. Uit eigen ervaring weet ze hoe belangrijk het is om de taal te spreken. Zevenentwintig jaar geleden kwam ze uit Egypte naar Nederland. Om haar schoolgaande kinderen beter te kunnen ondersteunen wilde ze als eerste de taal machtig zijn.
Berlemon: "Door de taal te leren, leer je de wereld buiten je eigen muren kennen. Je zelfvertrouwen neemt toe. Je durft zelfstandig naar de supermarkt of de huisarts." Nuance aanbrengend: "Het is niet alleen onze taalles. Vaak zijn er meerdere trajecten die de vrouwen bij ons volgen. Dan komt alles samen en zie je enorme veranderingen. Vrouwen durven hun huis uit, ronden hun inburgering af, gaan naar het buurthuis en kijken voor het eerst samen met hun kinderen naar het Jeugdjournaal. Ik heb ook gehoord dat een dame overblijfmoeder is geworden op de school van haar kinderen, ondanks dat haar Nederlands nog niet perfect was. Dát is ook het doel. Op het moment dat je je in de samenleving begeeft en contacten op doet, ben je minder afhankelijk van je man of je dochter die altijd maar moet tolken. Je kunt je eigen talent ontdekken. Dat talent gaat nu allemaal verloren, terwijl: in ieder mens zit iets!"
Vrouwen voor vrouwen
Wekelijks gaan er 125 vrijwilligers op pad voor Amsterdams Buurvrouwen Contact: alleen vrouwen. Dat maakt het project uniek binnen De Regenboog Groep. "De man wil soms wel dat hun vrouw taalles krijgt, maar hij wenst geen vreemde man over de vloer", verklaart Berlemon. "Dat heeft met cultuur te maken en dat respecteren we." De vrouwen melden zich via de school van de kinderen of een andere instantie die al bij het gezin is betrokken. De behoefte is groot en dat vertaalt zich in wachtlijsten. Swidan: "Er zijn veel vrouwen in nood. Zeker in de stadsdelen Noord en Nieuw-West zijn er wachtlijsten."
"Na verloop van tijd kan er zo maar een vriendschap ontstaan"
Taal, verbinding maken
Verbinding maken is cruciaal. "Voordat je taalles kunt geven, is het belangrijk met elkaar in verbinding te gaan. Dat je niet binnen komt met een tas vol boeken, zo van: hier is de juf. Het is zaak aansluiting te vinden bij de vrouwen. Zoeken. Elkaar leren kennen. De een neemt familiefoto's mee, om zich op die manier te introduceren. De ander gaat eerst een spelletje spelen."
"Na verloop van tijd kan er zo maar een vriendschap ontstaan", lacht Swidan. Berlemon: "Al zeggen we wel: word niet te close met elkaar om afhankelijkheid te voorkomen. Doel is dat de vrouw zelfredzaam wordt. Maar we horen inderdaad hele mooie verhalen. Vrijwilligers die bijvoorbeeld worden uitgenodigd voor het offerfeest. Dan horen we terug dat ze het heel leuk vinden om niet alleen taalles te geven, maar ook te leren van de andere cultuur."
Ook taalles geven?
Woon je in Amsterdam? Ook bij jou in de buurt zijn er vrouwen die door een taalbarrière de deur niet uitkomen. Meld je aan als vrijwilliger en maak hét verschil in het leven van een anderstalige buurvrouw. Om je aan te melden, hoef je geen docent Nederlands te zijn. Als je maar wel openstaat voor andere culturen en een beetje geduld hebt. En natuurlijk krijg je eerst een basistraining.